30.9.03

call me on the line

bir klasikleşmiş,kapalı istanbul gününü daha yorgun lombak gözlerle bitirdik arkadaşlar.lan bu blog'u postlarken saat kaçtı denyo diye pektabii sorabilirsiniz.evet saat 20:08 ama gün bitmese bile ben bittim arkadaşlar.tam şu sıralar (ve günün genelinde zaman zaman) belim ağrıyo, bu demektir ki ben bittim, evet.ha konuşulacaklar bu kadar mı?elbette hayır yarın büyük gün mesela; kraliçeme hizmete gidiyorum.sınırsız hizmet.ona psikolojikman hazırlanmam lazım.
ayrıca anneme odama istediğim ruhu iyi yansıtabilmişim ki bana şahane bi ufak halı bi de şahane bi nevresim takımı almış. açtım turuncu koshi lamp'i mi koydum başta sert bişiler. ı ıh olur da yani ben olmam.sonra eskileri analım ve odama bi hoşgeldim hesabı portishead selftitled çaktım incesinden.evet ben de merak ediyorum nereden kalktı geldi de yerleşti bugün ağzıma bu boktan ağız.ağzımı skiyim.bak gene ahahah . (klavyenin -h,-a,-e,-u harflerinde rastgele dolaşmak gülmeye hiç eşdeğer değildir)okulda bazı insanlar var tutkuyla yaklaşmak istiyorum.eyvah eyvah.:)
danny gelmiş.dün gördüm de seni göremedim dün be sevgili blogspot.danny'yi özlemişim,keremcan geldi bi de onu da özlemişim.bi de deniz var,adamı hep özlüyorum.neyse..

Hiç yorum yok: