pırıl pırıl ve berrak; bana en içten orta üç yıllık yazılarımdan birini yazmış,çok az sayıdaki nedensiz sevdiğim insanlardan biri ve varlığı zaman zaman yedi yıl önce yabancı bi okulda aynı sınıftaki hallerimizi hatırlatıp beni hüzne boğan bir dosttur ali.tunalı mı diyeyim şimdi determinist olmak için?-başkalarına çok da bişey ifade etmeyen blog yazma yolunda emin adımlar ve ilerleme,skimde mi.evet ali bir tek yedi yıl öncesi hazırlık 1 a sınıfını değil, komple yedi yılı flashbacksel seriler halinde hatırlatmıştır bana bu gece.*mp3girsin->aic-rooster*.gözlerime siyah saclı minyon mümkünse renkli gözlü hatta acık mavi gözlü ufak ufak lacrima'lar hücum etmiştir.olsundur etsindir.onların yeri başımın üstüdür.nitekim tokat gibi de suratıma çarpmıştır liseye olan soğukluğum.çünkü ben en güzel yıllarımı modada küçük bir quartier'ye gömdüm arkadaşlar.beş yıl harcadım en güzele ulaşıcağımı sanmak için.ortaokul.hem kocaman hem de küçücüktük.teizme kaçan bir bağnazlıkla boşvermişlik ve ahiret inancı mı başladı peki şu sıralar?keşke başlasa.ahiret inancı da yok.kıymalık et gibi etiketli vasıfsız kolgücü olarak varım bu dünyada ben.sadece küçücüğüm.you know he ain't gonna diee.n0o0o n0o0 huuuuuu
az sayıda ama kimsenin aklının alamayacağı derecede kocaman (énorme) dostlarım var.onlar bana yeter.
şimdi öteki konu aklım!hadi hemen.*mp3girdi->stp-sour girl*
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder