yağmurlu ama keyifli bir gündü.bienale giremedik belki ama kendi bienalimizi yarattık beyinsel bağlamda.istanbul ve vapuru yetiyor zaten bunun için.bir de şimdi tabla üstadi zakir hussain (ya da şakir hüseyin emmi) ve john mclaughlin adlı kişilerin lotus feet adlı hayaller ötesi eserini dinliyorum.astral yolculuklarda ruhum.katman katman yükseliyor.bilinçli astral bu, parmaklarım yazıya geçirebiliyor eşzamanlı.ruhumun kapısı kulaklarımdı zaten.cümleler kuruyor hüseyin amca tablasıyla.istanbul ağzıyla.gitar ve o eşsiz üflemeli çalgının solo psikedelik harikaları silinemez izler bırakıyor.çok yoğun.çok dingin.zarar veriyo sadece kulaklarımın gücü.parmaklarımla da duymalıydım.ya da herşeyle.ve herşeyi duymak isterdim.duyumsamak.olmadı doruk bey başlığa bakınız gidişata bakınız.kesiyorum parmaklarımı burada o zaman.
çiko misket olabilirim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder