Delphine, Ay-Neptün Karşıtlığı ve Aşk

8 yıllık ortaöğretim hayatımın şu sondan bi önceki gününde göksel ışınların da yardımıyla bi duygusal fırtınaya giriverdim.İnsanlardaki ayrılma hüznünün tezahürleri iç evrenimde büyük gedikler açtı.Sanırım artık "tek" aşkın, "gerçek" aşkın başladığı zamandır.Gene de duyumsama,maddi dünyayı bedensel algılarıyla algılama isteği epey fazla olan biri olarak aşkın somut halini de istiyorum.
Okulumuzun bu sondan bi önceki gününde beni pespembe ve yemyeşil hayallere sürükleyen bir hatun vardı.Ama oyununda her ne kadar Gerçek Aşktan bahsetse de gerçekte gözleri ve kalbi kapalı.En azından birisine ait.Kalbin bi başkasına ait olması belki de bütünleşmeyi engelleyen en zararlı şey. İnsanın kalbi kendisinden başkasına ait olamaz ki.Doğasına ters bi hareket.
Etrafımda gerçek aşkı yaşayan kimse yok.Sadece sahiplenme ve tahakkümler rüzgarı esiyor güçlü güçlü.
Ah Estaire (veya Delphine mi desem) bütün evrenle bir olabilirdik!